mudo de pel,mudo das voces que xa non conveñen,mudo do lupulo
e do pasado, vento do vago que
xa non move vagas,mudo da parte do rio,
beira baleira,baleira dos troncos
que humidos e sen opcion do consumo polo lume da casa,
bagoas mollaron a miña memoria
que entre cinzas bailaban
fogo fatuo , querencias dos parvos
parvos que non poden mudar xa que non teñen muda
pequenos,e maxias baradas por un camiño cheo
de follas molladas,comome o polbo
botoche un baile e mudo de pel,
mudo pero non tonto nin sordo.
Sem comentários:
Enviar um comentário